YAYLA BURAYA
Bölgemizdeki köylerin çoğuna gitmişimdir.Hepsi ile ilgili ayrı ayrı gözlemlerim var.
Hepsinde ortak özellik ;futbol çok sevilir.
Ama Küçükyayla’da başka sevilir.Hele bir dönem var ki;futbol köyümde yaşam biçimidir.
Yanlış bir benzetme olmazsa;Küçükyayla futbol yaşam ilişkisi bakımından,Trakya’nın Trabzon’udur.
Köy meydanından futbol sahasına gitmek için,okul bahçesinden geçilir.Sağında okul binası,karşında öğretmen konutu,solunda öğretmenin ekip diktiği bahçeciği.Öğretmen evi ve bahçenin bitişiği futbol sahası.
Doğal olarak top,zaman zaman bahçeye kaçar.
Küçük çocuklar,topu almak için bahçeye atlar.Ancak bahçede bir kuyumcu titizliğiyle ilerler.Ki fideciklere,mahsule zarar vermesin.
Futbol takımına uzun yıllar emek vermiş emektarlar,büyük saygı görür köyde.Şimdi isim isim sayarsam,yanlış olur.
Ama @Tuncay Salar’dan bahsetmek boynumun borcu.
Emektar futbolcumuz Tuncay, bu defa top toplayıcı çocuk görevine soyunmuş.Okul bahçesine kaçan topu,bir kuyumcu titizliğiyle,fidelere,mahsule zarar vermeden,tekrar sahaya sürüyor.
Yıkılmaya yüz tutmuş okul binasının onarımını,bir kültür merkezi olarak dizaynını,halı ve kilim üretimi için,projelendirilmesini üstleniyor.
Tuncay topu orta yuvarlağa dikti.Başlama vuruşu için şafak sayıyor.Başlama vuruşuyla o eski tezahürat başlayacak.
YAYLA BURAYA.
Bu projede emeği geçen,kurum,kuruluş ve kişilere sonsuz teşekkürler.
Soner ASLAN..
